O en ik krijg sproeten

Wat een lekker leventje dit! We waren de kakkerlakken, muggen en salamanders even zat en zaten de afgelopen twee nachten in een poepie luxe hotel met.... een zwembad op de vijfde etage! Maar.. daar gingen nog wel een paar nachten aan vooraf..:

We vertrokken ongeveer een week geleden van Mysore naar Manathavadi, in Wayanad. De bus zat vol met mensen die je nogal kunnen aanstaren, wat in het begin van de busreis nogal ongemakkelijk was. Op gegeven moment pushte een vader zijn zoontje om naast ons te moeten zitten. Daar zat het verlegen jongetje helemaal niet op te wachten en op dat moment .. wij ook niet! Aangezien er net weer plek was om onze backpacks naast ons neer te kunnen zetten. Daar zaten lies en ik dan: Allebei een grote backback op onze schoot en daar boven een handtas en dan het jongetje er verlegen naast, en de vader maar tevreden lachen. Het zorgde ook wel voor een komische situatie, want de bus was voor de rest erg leeg. Toen we ze gedag hadden gezegd en hun eenmaal uitstapte, hadden Lies en ik weer even 2 minuten ruimte! :) We zaten in bussen met een drie persoonszitje, maar eigenlijk is dat in Nederland toch maar en 2 persoonszitje. Toen werd het me toch een partij druk in de bus! Hoppa weer alles op schoot en toen kwamen er een vrouw en twee kinderen naast zitten, allemaal op dat te kleine 3 persoonsbankje. Als ik toen bij mijn fototoestel kon, had er zeker een foto van gemaakt, want het was zo typisch India! Maar.. uiteindelijk waren we daar dan aangekomen! We hadden een mooi hostel gevonden in de Lonely Planet en we dachten we pakken en rixia om er even heen te gaan... dat werd tegelijkertijd een heeerlijke wildlife safari, aangezien het een uur was tuffen door de bergen met allemaal hertjes en aapjes!
Toen we er eenmaal waren schoten we ook wel in de lach. Lekker uit het toeristenseizoen in een resort waar geen hond was... middle of nowhere! Het hotel werd gerund door ongeveer 6 tv kijkende mannen. Elke keer als je dan aankwam of uit je kamer kwam, sprongen ze met z'n zessen op en riepen yes madame!
We hadden het plan om naar het Wayanad Wildlife safari park te gaan, maar door het droogte seizoen is alles dicht. Dus zaten we daar in de middle of nowhere. We hebben toen een mooie tempel bezocht en een droogstaande rivier. We moesten wel beloven dat we om half 7 weer terug zouden zijn. Dat zeggen ouders vaak voor de rare vieze mannetjes op straat, hier in India ging het om de wilde olifanten. Savonds hebben we besloten om de volgende ochtend maar weer verder te reizen...Die nacht hebben de salamanders mijn klamboe nog even als een roetsjbaan gebruikt en hebben we nog een paar kakkerlakken de deur, of eigenlijk het doucheputje, gewezen.

Die ochtend begrepen we niet veel van de informatie over de bus naar de bewoonde wereld. De mensen van het hotel hebben opgegeven moment maar gezegd dat we maar gewoon aan de kant van de weg moesten staan en dan zouden ze ons wel oppikken. En inderdaad daar stonden we naast een gigantische olifantendrol, die er zeker pas na half 7 savonds is gedraaid. We zagen een busje en staken ons hand op, zonder dat we door hadden dat het een totaal verkeerd busje was dan een gewone bus, maar wel een veel gezelligere. We werden met open armen ontvangen, aangeraakt en eten gevoerd. Zoals wij naar de aapjes kijken vanuit de bus in het Wildlife gebied, werd er nu naar ons gekeken. het bleek een Indias familie uitje te zijn en kwamen net terug een familie ritueel bij de tempel. Onderweg stopten ze voor snacks. Beleefd pakte ik het aan en nam miniscule hapjes, aangezien het volgens mij ook wel buikgriepwerkend kon gaan uitpakken. Ze kochten het bij gammele hokjes aan de weg. Ik heb het uiteindelijk ongezien kunnen verstoppen. uiteindelijk hebben we ze beloofd mee te gaan lunchen. wat een lieve familie. Ze vertelden ons allemaal dingen over hun cultuur en geloof en Soms kwamen we niet meer bij van de grappige indiase acties. uiteindelijk hebben ze ons afgezet bij een busstation in de stad. We zouden doorreizen naar Sultanbattery. Daar zaten we in een fijn hotel midden in de stad en hebben we onze eerste supermarkt gevonden. Hoe blij waren wij met chocolade en chips!. Ook hadden ze een zwembad, waar ik me toch wel redelijk ongemakkelijk voelde, omdat vanuit veel ramen toch wel werd gestaard. Dus zijn we maar weer naar binnengegaan. Die dagen hebben we nog een hystorisch museum bezocht en zijn we naar de grotten geweest. De grotten vond ik echt een mega ervaring. Je moest echt over alles heen klimmen om bij de ingang te komen. Daarbij was het ook nog 3 km omhoog lopen , maar wel met een hoop aapjes, waarvan eentje tof kon poseren (foto volgt nog)! Overal waar je komt wordt je eigenlijk nogal aangestaard of willen ze een handje schudden, absoluut erg lief, maar ook wel ongemakkelijk. Zo kwamen Lies en ik uitgeput boven op die berg aan en werden we omringt door Indiase gasten die allemaal met ons op de foto moesten, met onze zonnenbril en alleen met de nederlandse verbaasde meidenkopjes of met de groep. we voelden ons sowieso de attractie van hun uitstapje. heel bizar, op elke foto staan wij met een wenkbrauw omhoog en met een hele verbaasde uitdrukking. Zo. dat was Sultanbattery.

We zijn opgegeven moment weer terug gereisd naar Mysore. Dat was me een grappige reis, het leek wel een achtbaan. Elise twijfelde nog om haar reispilletjes te nemen omdat het maar 3 uur was deze keer... nou ik kan je zeggen ze was blij dat ze die had ingenomen. We vlogen letterlijk bij elke hobbel een meter in de lucht. Maar ook nu hadden we weer een soort van een safari als we naar buiten keken.

Eenmaal aangekomen in Mysore zijn we naar ons poepie luxe hotel gegaan! heeeeeeeeeerlijk! We hebben was kunnen afgeven, heerlijk kunnen zwemmen en ook heerlijk kunnen eten. Die middag moesten we nog naar de toeristen office voor een nachtticket naar hampi. En zoals gewoonlijk gaan er zich dan heel veel mensen mee bemoeien die dan vinden dat je ook nog een aantal toertjes moet doen. ZOOOO IRRITANT! Dus we hadden een hele aardige tuktuk driver, en daar sprong dan een andere man bij in die het wel even zou zeggen. Met onder het mom van ' ik breng jullie straks nog over de hele markt en ik zal wel zeggen wat jullie moeten kopen en waar jullie je kont keren'. Dus ik had het helemaal gehad, maar gelukkig wisselen Lies en ik dat goed af. Dit keer kon Elise het handelen zonder geirriteerd te zijn dus deed zij braaf het woord terwijl ik dan fijn mijn mond kon houden (en jaaa ik kan mijn mond houden hahaa). Uiteindelijk hebben we hem beleefd kunnen zeggen ' laat ons met rust' en zijn we lekker gaan lunchen en hebben we rustig over de markt kunnen lopen. Het is ook wel grappig, want elke meter wordt je gevraagd of je een tourtje wilt door de stad voor maar 50 rupies blablabla. Dat hebben we vaak genoeg gedaan en dan laten ze je niet los en moet je langs al hun shops enz. Alleen gister vonden we die tour wel weer grappig! We wilden naar de chadmundi hills met de beroemd tempels! Daar stonden we dan op onze blote voetjes met een bloem in onze hand om te offeren. Een man gaf ons tussen alle Indiase mensen (want ook die dag was er een festival) een rondleiding en liet ons zien hoe we ons moesten gedragen in een tempel. We hebben onze bloem gegeven en boven het vuur gehangen. En twee stippen op ons hoofd gekregen, daarnaast moest je weer en andere bloem in de haar stoppen en daar overheen heilig water spatten. Het was echt heel interessant, aangezien we dit nooit zelf hadden kunnen bedenken. Onze gids was ook heel aardig, hij deed dit werk omdat hij een tempel studie deed en hij zijn boeken ervoor wilde betalen. Ondertussen stond onze rixia driver beneden op ons te wachten en hebben we hem beloofd om nog een keer mee te gaan naaar shop omdat hij dan een gratis tuk tuk shirt kreeg. Ach joh waarom ook niet! We hebben ons toen ook prima vermaakt.
We hebben wel veel gebluft en daar waren we best trots op. Elke keer als we een tuk tuk instapten wilden ze je naar heel veel andere plaatsen en shops brengen dan dat je wilde. We hebben de lonely planet even goed doorgelezen en konden precies op noemen waar we 'geweest waren' en wat we daar allemaal ' gezien hadden' en ze geloofde ons allemaal en dan hadden we gewoon een rustig gericht ritje. Ook wilde we die avond naar het paleis waar de lichtjes branden (want dat zou elke avond zo zijn). Toen wij kwamen waren ze praktisch uit... en bleek het alleen te zijn voor een festival en in het weekend, wat nogal lachwekkend was omdat we nu dus voor een donker paleis stonden en we de flits van onze camera moesten gebruiken.


Afijn, vanochtend zijn we uitgecheckt en nog even naar de dierentuin geweest en nu vermaken we ons in een internetcafe, onze reis wordt vanavond weer voortgezet naar Hampi met een nachtbus. Ben benieuwd, schijnt een hele mooie vulkanische ruine stad te zijn.

En over een paar nachtjes liggen wij heerlijk te chillen op de stranden van Goa, wat een lekker leventje!!